انبه ممکن است در بعضی از افراد واکنش آلرژیک ایجاد کند ، اگرچه بسیار نادر است. اکثر واکنشهای آلرژیک به انبه بثورات پوستی است که معمولاً در پاسخ به لمس پوست ایجاد می شود.

اگر حساسیت به انبه دارید ، در صورت عدم تماس با پوست ، می توانید انبه مصرف کنید. با این حال ، برخی از آلرژی های انبه به قدری شدید هستند که مجبور هستید به طور کلی از مصرف انبه خودداری کنید.

علائم حساسیت به انبه:

دو نوع واکنش به انبه وجود دارد که یک بثورات و نوع دیگر یک واکنش شدید آنافیلاکسی است که در آن علائم بیشتر در ناحیه اطراف دهان است.

راش پوستی ناشی از انبه

بثورات ناشی از انبه به نام درماتیت تماسی شایع ترین پاسخ آلرژیک به انبه است. بثورات معمولاً لب و پوست اطراف دهان را درگیر می کند، اما می تواند روی هر ناحیه از بدن از جمله انگشتان دست و دست تأثیر بگذارد.

توجه به این نکته ضروری است که ممکن است تا دو روز بعد از مصرف انبه، بثورات پوستی رخ ندهد- این واکنش حساسیت که با تعویق اتفاق می افتد (نوع IV) نامیده می شود.

هرچه پوست شما در معرض تماس با انبه قرار بگیرد، سریعتر بثورات ظاهر می شوند و شدیدتر می شوند.

علائم درماتیت تماسی ناشی از انبه شامل قرمزی ، خارش ، تورم و پوسته پوسته شدن پوست است.

این پوست انبه است که به طور معمول باعث بثورات می شود. در حقیقت ، بسیاری از افرادی که پس از خوردن انبه دچار درماتیت تماسی می شوند ، در صورت قطع انبه و خوردن آن بدون تماس با پوست ، هیچ علائمی را تجربه نمی کنند.

بثورات ناشی از انبه معمولاً پس از برداشت انبه یا در تماس با شاخه ها یا برگ های گیاه ایجاد می شود ، زیرا خود گیاه حاوی urushiol است ، ماده ای که به طور معمول باعث ایجاد بثورات می شود.

اگر حساسیت به انبه دارید در صورت عدم تماس با پوست می توانید انبه مصرف کنید

واکنش آنافیلاکتیک

گاهی اوقات ، آلرژی به انبه می تواند بیش از بثورات سطحی ایجاد کند و می تواند یک واکنش آلرژیک شدید ایجاد کند که با گلودرد ، تورم ، تغییر فشار خون و مشکل در تنفس ایجاد می شود.

ممکن است برخی از افراد نسبت به پالپ انبه واکنش آلرژیک ایجاد کنند ، اگرچه این به مراتب کمتر از حساسیت به پوست انبه است.

علل بروز حساسیت به انبه :

بلوط سمی ، پیچک سمی همه حاوی urushiol است،روغنی که در خانواده گیاهان Anacardiaceae یافت می شود. این روغن هنگام تماس می تواند باعث ایجاد واکنش های آلرژیک شود. اروشیول همچنین در شیره ، پوست ، ساقه و برگ انبه یافت می شود.

بنابراین ، همانطور که تماس با پیچک یا بلوط سمی ممکن است باعث ایجاد بثورات پوستی آلرژیک در برخی از افراد شود ، قرار گرفتن در معرض انبه ممکن است در واکنش مشابه باشد.

درمان و پیشگیری :

جلوگیری از تماس با پوست انبه معمولاً یک روش مؤثر برای جلوگیری از بثورات است.

اگر زمینه ایجاد واکنشهای آنافیلاکتیکی دارید ، ممکن است نیاز به حمل یک اپی قلم داشته باشید ، زیرا نمی توان به طور مشخص دانست که آیا غذاهای آماده حاوی موادی هستند که به آنها حساسیت دارید یا خیر.

واکنش آنافیلاکتیک می تواند خطرناک باشد و نیاز به درمان فوری دارد.

واکنش آنافیلاکتیک می تواند خطرناک باشد و نیاز به درمان فوری دارد

چه موقع با اورژانس تماس بگیریم : 

اگر بعد از خوردن انبه موارد زیر را تجربه کردید با اروژانس تماس بگیرید: اگر استفراغ ، تنگی نفس ، خس خس سینه ، ضربان سریع قلب ، سرگیجه یا تورم زبان ، گلو یا صورت وجود داشته باشد ، سریعا به پزشک مراجعه کنید.

به طور معمول ، در چند روز بثورات پوستی برطرف می شود. کرم های ضد خارش بدون نسخه ممکن است برخی از ناراحتی ها را تسکین دهند ، اما معمولاً خود این بثورات را از بین نمی برد.

درمان درماتیت تماسی :

درماتیت تماسی در اطراف دهان ناشی از واکنش به ادرارول ممکن است به استروئیدهای موضعی با دوز کم پاسخ دهد. اگر بثورات درمانی ادامه یابد، پزشک ممکن است درمان با پردنیزولون را در نظر بگیرد.

اگر بعد از خوردن هر غذایی علائم غیرمعمول ایجاد کردید ، حتما قبل از خوردن هر نوع غذای مشکوک با پزشک خود مشورت کنید. 

در مورد حساسیت به انبه ، باید از تماس با انبه و همچنین پیچک سمی ، بلوط سمی و سایر اعضای خانواده گیاه Anacardiaceae خودداری کنید. شایان ذکر است پوسته پسته و بادام زمینی نیز حاوی urushiol هستند و می توانند یک واکنش مشابه ایجاد کنند.